Hay, kau yang berpijak kokoh pada ke angkuhan mu.
Kau yang selalu terbang dan hinggap di berbagai sudut tubuh ku.
Dengarlah!!
Aku lah puisi mu.
Tempat kau pendam seribu janji.
Yang menyimpan retak luka mu begitu sunyi.
Aku lah puisi mu.
Tempat kau simpan rasa begitu rahasia.
Menyenduhkan rindu begitu purna.
Aku lah puisi mu.
Kepada ku, nyata kau lebur serupa fiksi.
No comments:
Post a Comment